Vorige week kwam luchtvaartmaatschappij Wizzair in het nieuws met een opmerkelijk aanbod. Voor 499 euro per jaar biedt het bedrijf een all you can fly-abonnement aan.
Midden in de klimaatcrisis doet dat natuurlijk de wenkbrauwen fronsen. Vliegen is de meest klimaatontwrichtende keuze die je als consument kunt maken, een realiteit waarmee Wizzair niet bepaald rekening lijkt te houden.
Vanuit bedrijfseconomisch perspectief roept dit eveneens vragen op. Het abonnement bij Wizzair kost een fractie van een treinabonnement bij de NS (325 euro per maand). Ook bij de KLM ben je voor een paar binnen-Europese vluchten al aanzienlijk meer geld kwijt (een retourvlucht naar Madrid kostte op het moment van schrijven 245 euro) dan bij Wizzair in een heel jaar. Hoe verdient Wizzair in ’s hemelsnaam aan dat all you can fly-abonnement?
Het antwoord op die vraag is meerledig, en begint bij de constatering dat luchtvaartmaatschappijen nog altijd niet betalen voor de maatschappelijke schade die ze aanrichten. Vliegen leidt tot klimaat-, milieu-, en gezondheidskosten die door de rest van de samenleving worden gedragen.
Ondertussen vliegt Wizzair met een hagelnieuwe vloot, met een gemiddelde leeftijd van nog geen 5 jaar. Terwijl een maatschappij als de KLM doorgaans relatief laat in nieuwe vliegtuigen investeert, beschikt Wizzair juist over de nieuwste kisten. Hoewel die nog steeds een duizelingwekkende hoeveelheid kerosine verbranden, zijn ze in vergelijking met de vloot van hun concurrenten zuiniger – en dus goedkoper.
Ook op de arbeidskosten weet Wizzair te besparen. In Nederland zijn de piloten sterk verenigd, waardoor ze voor zichzelf goudgerande salarissen weten te bedingen. Bij Wizzair ligt dat anders: de salarissen daar zijn een fractie van wat de KLM betaalt. Het cabinepersoneel van Wizzair verdient een stuk minder dan bij andere maatschappijen, vaak niet meer dan het minimumloon. Verder speelt mee dat Wizzair een Hongaars bedrijf is; zowel de vennootschapsbelasting als de sociale lasten daar behoren tot de laagste van Europa.
Sowieso is er nauwelijks een luchtvaartmaatschappij denkbaar met een meer rigoureuze focus op kostenbesparing dan Wizzair. Passagiers hebben er minder beenruimte dan bij concurrenten als Ryanair en Easyjet (en veel veel minder dan bij Lufthansa en de KLM), waardoor Wizzair flink meer passagiers in zijn vliegtuigen weet te proppen. Ook vliegt Wizzair vooral op secundaire luchthavens, waar de havengelden stukken lager zijn. Reizigers zijn zodoende vaak extra tijd (en geld) kwijt aan een bus- of treinrit naar hun eindbestemming.
Net als bij andere low cost-airlines laat Wizzair zijn passagiers ondertussen voor vrijwel alles extra betalen. Bagage meenemen, een glaasje water aan boord, een bepaalde stoel kiezen, op de luchthaven inchecken: daar moet je allemaal apart voor betalen – ook bij het all you can fly-abonnement. En bij elke boeking brengt Wizzair 10 euro aan boekingskosten in rekening, ook als je dat abonnement hebt.
Een laatste belangrijke ‘feature’ van het abonnement is dat je uitsluitend gebruik mag maken van vluchten die op het laatste moment nog plek hebben, want je mag maximaal 72 uur van tevoren een ticket boeken. Is er dan geen vlucht beschikbaar (Wizzair vliegt bijvoorbeeld maar een paar keer per week vanaf Eindhoven, de enige luchthaven die het in Nederland aandoet), zul je dus iets anders moeten verzinnen.
Alles in ogenschouw nemend lijkt het all you can fly-abonnement vooral een manier om reizigers een paar honderd euro in rekening te brengen, waarna die maar moeten afwachten of en hoe vaak ze hun abonnement kunnen gebruiken. Als er kort voor vertrek nog plaats in een vliegtuig is, heeft Wizzair een paar extra reizigers aan boord die het glaasjes water en bagageruimte kan verkopen en boekingskosten in rekening kan brengen. Is het vliegtuig vol, dan is het abonnement van de reiziger niets waard.
Ondertussen stimuleert Wizzair met zijn aanbod de consument om zo veel mogelijk te vliegen. Midden in de klimaatcrisis is dat misschien onwenselijk, maar ook: hun aanbod verschilt niet zo heel veel van de frequent flyer-programma’s van andere maatschappijen. Ook die bieden hun reizigers immers allerlei voordeeltjes en kortingen als zij vaker het luchtruim kiezen.
Al met al lijkt Wizzairs abonnement eerder exemplarisch voor hoe de luchtvaartsector met de klimaatcrisis omgaat dan een uitzondering.
Heb een goede week! |